این صلیب های سنگی که نمونه هایی از هنر حکاکی باارزش ارامنه بر روی سنگ و به یاد اجداد و نیاکان خود و شماری از هزاران نمونه بی نظیر صلیب های سنگی قبرستان جلفای نخجوان بوده اند، دیگر وجود خارجی ندارند، و تنها به یک دلیل: نسل کشی فرهنگی انجام گرفته از سوی آذربایجان؛ کشوری و ملتی که بویی از ارزش های فرهنگی و آثار هنری ملی نبرده و در هر جا که قدم می گذارند جز کشتار ساکنین بومی، تصاحب اراضی و ویرانی آثار باارزش هنری و فرهنگی خلق شده توسط آن ملت های بومی و متعلق به آنها و از بین بردن رد پای آنها، هیچ اقدام مفید و مؤثر دیگری در راستای شکوفایی تمدن بشری انجام نمی دهند. و بشریت همچنان در برابر این جنایات سکوت اختیار می کند...
حتی سازمان های بین المللی بشردوستانه ای که خود را حافظ گنجینه های بشری و تمدن های باستانی می دانند...
